Dag 76

1993 - 2031

Kilometers: 42

We beginnen de dag met een wandeling langs het grensgebied van de bosbrand, maar uiteindelijk zijn we helemaal omringd door verbranden bomen. Ze zijn pikzwart maar omdat er witte paddestoelen op groeien voelt het net alsof we tussen de sterren wanen op een donkere nacht. Dagdromen is dan ook niet moeilijk en al snel ben ik pap uit het oog verloren. Ik begin pijn in mijn linkervoet te krijgen dus loop ik wat langzamer dan normaal. Ik loop dan ook enige tijd alleen en tot nu toe loopt het pad langs een steile helling dus ik kan hem niet voorbij gelopen zijn. Bij het eerst volgende waterpunt (water wordt weer schaars) zoek ik voor pap maar kan ik hem niet vinden. Wederom een steile helling en bij het volgende waterpunt is er weer geen teken van Richard te bekennen. Ik bedenk me dan dat hij waarschijnlijk nietsvermoedend is doorgelopen en op me zal wachten bij het volgende waterpunt voor de luch. Maar ik zit zonder water. En natuurlijk heeft pap de waterfilter dus moet ik improviseren. Een waterfilter is gemaakt van actieve koolstof bedenk ik me en gelukkig heb ik dat in mijn tas zitten in de vorm van norrit. Ik doe een paar pillen in mijn zakdoek en pers het water zo door de pillen heen. Ik ben er niet ziek van geworden dus mischien heeft het wel gewerkt, maar het water zag er zo uit:

Het was heerlijk koud en ik proefde er niks van, maar dronk wel met mijn ogen dicht. En zo liep ik verder. Met mijn zwarte water langs de berghelling op naar het volgende waterpunt. En daar was pap ook niet. Het is nu ongeveer half 1 dus tijd voor lunch, maar pap liep voor mij en toen hij voorbij liep was het nog geen lunch dus dan moet hij wel bij het volgende waterpunt zijn. En dan hoor ik jullie denken: 'maar hij zal toch zeker wel wachten bij dit waterpunt?' Ja en nee. Hij zou zeker wachten als hij het gezien zou hebben. Het is een smal stroompje en als pap aan het dagdromen is loopt hij alles voorbij. Zelfs water als we daar naar opzoek zijn. Dus mischien heeft hij het niet gezien en dus zal ik verder moeten. Als ik bij het volgende waterpunt kom en ik weer geen Richard zie besluit ik maar te wachten op hem. Of ik ben hem op magische wijze voorbij gelopen of hij is verder gelopen en heeft mij zonder water hier achtergelaten. Als dat het geval is mag hij mooi terug lopen. Ik wacht zeker een uur tot er een hiker voorbij komt gelopen en vraagt of ik Kool-aid ben. Ik heb hem al een keer eerder gezien maar ken hem niet bij naam. Hij vertelt me dat pap achter me is en naar me opzoek is. En dat hij waarschijnlijk ook op mij zit te wachten bij het vorige waterpunt. Ik bedank hem en maak de beslissing om terug te lopen richting mexico. De verkeerde kant, zoals we dat noemen. Ik laat mijn rugzak achter en begin te lopen. Niet lang daarna zie ik een hert op het pad en omdat het zo steil was kon het hert niet van het pad af. Ik ben er langzaam voorbij gelopen en had het dier kunnen aaien, zo dichtbij stond het. Maar het arme dier was doodsbang dus ben ik snel verder gelopen. Na 2 kilometer gelopen te hebben hoor ik opeens mijn naam en zie daar, pap staat recht voor me. Hij had op me gewacht bij het eerste waterpunt maar stond water te filteren bij de waterkant, tussen de bosjes. We omhelzen elkaar en lopen wer terug richting mijn rugzak. Ik ben ondertussen aan het zoeken naar het hert van daarstraks en, ja hoor. Ik zie iets bruins.. Nee het is geen hert, maar een zwarte beer. Onze eerste beer op de pct. De beer kijkt ons rustig aan, steekt het pad over en blijft 20 meter van het pad staan en kijkt ons aan alsof hij wou zeggen: gaat u gang, het pad is vrij. We lopen onder de beer langs en terwijl we aan het verwerken zijn wat er zojuist gebeurd is zien we het hert weer. Het loopt rustig voor ons en zo nu en dan blijft het staan en kijkt ons dan aan, om vervolgens weer verder over het pad te lopen. Dit blijft zeker 8 minuten doorgaan tot onze gids van het pad gaat en in de bosjes verdwijnt. De natuur zit vol verrassingen.

(Sterrenhemel op de bomen, wel een beetje toch?)

(Op een pad als dit kan je toch nooit iemand onopgemerkt voorbij lopen?)

(Op de weg terug)

('Kom maar hoor, ik wacht hier wel')

(En hier is ze weer, onze gids)